ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΙΣ
ΦΛΕΜΙΝΓΚ 47 & ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ
Οι αρχαίοι 'Ελληνες πίστευαν, ότι ο χορός είναι ένα δώρο
που έκαναν οι θεοί στους ανθρώπους...
ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΧΟΡΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ...
FLAMENCO
Το φλαμένκο ενσωματώνει μια σύνθετη μουσική και πολιτισμική παράδοση. Προήλθε αρχικά από την περιφέρεια της Ανδαλουσίας, όπου αναπτύχθηκε σαν ξεχωριστή υποκουλτούρα με κέντρα τη Σεβίλλη, το Κάδιξ και τη Μάλαγα, στη συνέχεια όμως εξελίχτηκε σε χαρακτηριστικό κομμάτι του πολιτισμού ολόκληρης της Ισπανία. Στα τέλη του 18ου αιώνα, το φλαμένκο άρχισε να παρουσιάζεται σε ταβέρνες με τη συνοδεία κιθάρας, ενώ σύντομα προστέθηκε και ο χορευτής ή η χορεύτρια (ballaor/ballaora). Υπήρχαν επίσης άτομα που έδιναν το ρυθμό είτε με παλαμάκια είτε με χτύπημα των δαχτύλων, ενώ βασικό συστατικό του χορού φλαμένκο αποτελεί ο ήχος από τα πόδια των χορευτών (soniquete) και ο κοφτός βηματισμός τους (zapateado). Ο γυναικείος χορός αναδεικνύει τη χάρη του σώματος και των χεριών. Το 2010 η UNESCO συμπεριέλαβε το φλαμένκο στον Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.
Latin
Ο χορός λάτιν έχει την καταγωγή του στην λατινική Αμερική. Τυπικοί χοροί λάτιν είναι οι Τσα τσα τσα, Ρούμπα, Σάμπα, Σάλσα, και Μάμπο. Οι Latin χοροί χορεύονται συνήθως σε ζευγάρια, είναι σε πιο γρήγορο ρυθμό από τους Ευρωπαϊκούς χορούς, είναι περισσότερο αισθησιακοί, δίνουν μεγαλύτερο βάρος στη σωστή ρυθμική έκφραση και τέλος συνδυάζουν ρυθμό, ελευθερία έκφρασης και πάθος.
ΜΠΑΛΕΤΟ
Το μπαλέτο είναι είδος χορού, με καταγωγή από την Ιταλία του 15ου αιώνα, το οποίο αργότερα εξελίχθηκε στη σκηνική του μορφή, κυρίως στη Γαλλία και τη Ρωσία. Θεωρείται μία από τις πλέον υψηλόβαθμες τέχνες, που απαιτεί πολυετή εξάσκηση ώστε να φτάσει κανείς σε επαγγελματικό επίπεδο. Ένα από τα πιο όμορφα είδη χορού, με μεγάλη ιστορία και λάτρεις σε όλο τον κόσμο. Σήμερα, το μπαλέτο είναι διαδεδομένο στις περισσότερες χώρες του κόσμου, με αντιπροσωπευτικά στιλ και μεθόδους διδασκαλίας για κάθε γούστο. Ένα κοινό στοιχείο που χαρακτηρίζει όλα τα είδη (σχολές) μπαλέτου είναι η πειθαρχία, οι εντυπωσιακές και συχνά δύσκολες ασκήσεις και η συχνή εξάσκηση, παράγοντες που δίνουν στους χορευτές μπαλέτου πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα. Περιλαμβάνει ασκήσεις που βελτιώνουν την στάση του σώματος και τον συντονισμό των μελών του, καθώς και την αίσθηση του ρυθμού και την μνήμη. Οι χορευτές μαθαίνουν να σέβονται το σώμα τους και το μυαλό τους με υγιή τρόπο, και διοχετεύουν την ενέργειά τους εποικοδομητικά. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι χαρίζει αυτοπεποίθηση και πολύ διασκέδαση.
Hip-hop
Eίναι ένα κίνημα υποκουλτούρας που σχηματίστηκε στις αρχές του 1970 από την αφροαμερικάνικη και πουερτορικανή νεολαία του νότιου Μπρονξ της Νέας Υόρκης. Έγινε ευρύτερα γνωστό στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ενώ στη δεκαετία του 2000 έγινε το πιο δημοφιλές είδος μουσική στον κόσμο.
ΣΥΓΧΡΟΝΟ
Η ιστορία του σύγχρονου χορού ξεκίνησε στην Αμερική στα τέλη του 1920 ως μία μορφή αντίδρασης στις αυστηρές δομές του μπαλέτου. Η γυναίκα που έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονο χορού θεωρείται από πολλούς ότι ήταν η Isadora Duncan.
release: βασίζεται στη χαλάρωση των μυών, ερευνά σε βάθος την κίνηση και την ανατομία του σώματος, χρησιμοποιεί συνειδητά τους μοχλούς και το βάρος του σώματος σαν κινητήριο δύναμη. Δουλεύει θα λέγαμε από μέσα προς τα έξω, αφαιρεί τις περιττές εντάσεις και οδηγεί σε μια πιο "καθημερινή" ποιότητα της κίνησης.
Oriental-Tribal
Ο χορός οριεντάλ (ή χορός της κοιλιάς, όπως είναι ως επί το πλείστον γνωστός στον δυτικό κόσμο) είναι ο σημερινός αποκαλούμενος χορός της Ανατολής. Παρότι φαινομενικά ο χορός της κοιλιάς είναι αρκετά ελεύθερος, στην πραγματικότητα διέπεται από αυστηρούς κανόνες, και είναι εκτελεστικά ιδιαίτερα δύσκολος. Υπάρχουν πολλά είδη χορού της κοιλιάς, ανάλογα με τη μουσική, την προέλευση και το επιθυμητό αισθητικό αποτέλεσμα.
Capoeira
Η Καποέιρα, είναι Βραζιλιάνικη πολεμική τέχνη. Αναπτύχθηκε αρχικά από Αφρικανούς σκλάβους στη Βραζιλία, ξεκινώντας από την αποικιοκρατική περίοδο. Συμμετέχοντες από ένα roda (κύκλο) εναλλάσονται παίζοντας όργανα, τραγουδώντας και χωρίζονται σε ζευγάρια στο κέντρο του κύκλου. Το παιχνίδι χαρακτηρίζεται από συνεχή ακροβατικά, προσποιήσεις, προφάσεις και εκτεταμένη χρήση του εδάφους, καθώς και σαρωτικών κινήσεων, κλωτσιών και κεφαλιών. Η τεχνική και η στρατηγική είναι τα στοιχεία-κλειδιά για ένα καλό παιχνίδι. Η καποέιρα έχει δύο κύρια είδη, γνωστά ως «τοπικό» και «Ανγκόλα».
